ON KÜÇÜK ZENCİ

ON KÜÇÜK ZENCİ

Öncelikle şunu belirtmek isterim ki, aslında ben bu tarz kitapları okumam. Cinayet ve suç romanlarını sevmem çünkü. Ama bu kitap tüm ön yargılarımı yıktı. On Küçük Zenci, Agatha Christie’nin okuduğum ilk kitabıydı. Kesinlikle hayatımda okuduğum en iyi beş kitap sıralamasına girebilir. Eğer siz de bu tarz kitapları seviyorsanız yaşınız kaç olursa olsun kesinlikle okuyun derim. Sevmiyorsanız da benim gibi yapın, kitaba bir şans verin.

Kitabın konusuna gelirsek; her birinin gizledikleri ve korktukları sırları olan on kişi, son zamanlarda çok meşhur ve gizemli olan Zenci Adası'ndaki büyük bir malikaneye çeşitli sebeplerle davet edilirler. Ancak bir sorun vardır, hepsini farklı sebeplerle adaya çağırmış olan U. N. Owen ortalıkta değildir. Geçmişteki karanlık sırlarından başka hiçbir şeyleri olamayan bu insanlar Zenci Adası’nda tutsak kalırlar. Ve birer birer ölmeye başlarlar…

Garip olan şudur ki ölenler her birinin yatak odasında bulunan bir tekerlemedeki gibi ölmeye başlarlar. Tekerleme aynen şöyledir:

"On küçük zenci yemeğe gitti,
Birisinin lokması boğazında kaldı ve kaldı dokuz.

Dokuz küçük zenci çok geç yattı,
Sabah biri uyanamadı, kaldı sekiz.

Sekiz küçük zenci Devon'da geziye çıktı,
Biri kayboldu, kaldı yedi.

Yedi küçük zenci odun kırdı,
Biri baltasıyla kafasını yardı, kaldı altı.

Altı küçük zenci kovanla oynadı,
Bir yabanarısı, içlerinden birini soktu, kaldı beş.

Beş küçük zenci mahkemeye gitti,
Biri idam cezası aldı, kaldı dört.

Dört küçük zenci denize gitti,
Birini balık yuttu, kaldı üç.

Üç küçük zenci hayvanat bahçesine gitti,
Birine ayı sarıldı, kaldı iki.

İki küçük zenci güneş altında oturdu,
Birini güneş çarptı, kaldı bir.

Bir küçük zenci tek başına kaldı.
Gidip kendisini astı 

Ve hiçbiri kalmadı"

Kitabın orijinal adı “And Then There Were None ( Ve Sonra Hiçbiri Kalmadı)”.  Sonradan “ Ten Little Niggers ( On Küçük Zenci)” olarak değiştirmişler. Kim yaptıysa eline sağlık, bence tam da yerinde olmuş.

Kitapta en sevdiğim detaylardan biri ise klasik gerilim unsurlarında uzak oluşuydu. Normalde sorunlu evler hep eski, kapıları gıcırdayan evler olurken hikayenin geçtiği yer son derece modern, yeni ve konforluydu.

Ayrıca evin oturma odasında on küçük zenci biblosu var ve her biri öldüğünde bir biblo esrarengiz bir şekilde kırılıyor. Çok iyi değil mi?

Kısacası kitabı çok sevdim.  Elimden bırakamadım, iki günde bitti. Son derece açık, anlaşılır, doğrudan sonuca giden ve aynı zamanda şaşırtıcı bir eserdi. Konunun kusursuz denebilecek kadar mantıklı bir açıklaması vardı. Ben Agatha Christie’nin diğer kitaplarını da okumayı düşünüyorum ve size de öneriyorum.