PAL SOKAĞI ÇOCUKLARI - Dünyanın Tüm Çocukları Pal Sokağı'ndandır!

PAL SOKAĞI ÇOCUKLARI 

– Dünyanın Tüm Çocukları Pal Sokağı’ndandır

                Blog’umuzun ilk kitap değerlendirmesini  yazmaya  başlıyorum.  Bu kitabın Pal Sokağı Çocukları olması da beni ayrıca heyecanlandırıyor.  O zaman fazla uzatmadan kitaba geçiyorum.

                 Pal Sokağı Çocukları Macar oyun yazarı ve öykücü Ferenc  Molnar’ın kaleme aldığı bir çocuk kitabı. Öncellikle kitabın tarihçesi hakkında biraz bilgi vereyim.  Kitabın oldukça ilginç bir geçmişi var. Bundan yaklaşık 100 yıl önce Kornel Rupp isimli bir edebiyat öğretmeni  çıkaracağı okul gazetesi için eski öğrencilerinden destek almaya karar veriyor. Bu sayede o zamanlar bir gazeteci ve hikaye yazarı olan Ferenc Molnar’a  okul gazetesine bir şeyler yazması için teklif geliyor. Molnar da eski hocasını kırmamak için oturduğu masadan Pal Sokağı Çocukları’nın birinci bölümünü yazarak kalkıyor.  Sonraki haftalarda da diğer bölümler geliyor.  Sizce de çok ilginç değil mi? Hepimizin en azından adını duyduğumuz  Pal  Sokağı  Çocukları ilk olarak okul gazetesinde her hafta yayınlanan düzenli bir yayınmış.  1907’de kitap haline gelen batı edebiyatı klasiğimiz beş kere film konusu olmuş.

                Konuya gelirsek ; kitabımız kendilerine ‘ Pal Sokağı Çocukları’ diyen yoksul bir çocuk grubunun ‘ Kızıl Gömlekliler ‘ denen zengin çocuklardan canlarından çok sevdikleri Arsa’larını koruma mücadelesini anlatıyor. Evet, kabul ediyorum dili biraz ağır. Eğer kitap okumayı sevmiyorsanız ve ailenizin zoruyla okuyorsanız  işkenceden  farksız  gibi  gelebilir. Benim de bazen bunaldığım oldu. Ama ‘Eğer herkes beğeniyorsa vardır bir bildikleri’ diyerek okudum. Hiç pişman değilim. Siz de bana güvenin. OKUYUN. Gerçekten hiçbir şey kaybetmeyecek, aksine çok şey kazanacaksınız. Hayatımda hiçbir film ya da kitap yüzünden ağlamamış olan ben bile son sayfayı çevirince bir süre kendime gelemedim.

                20 yıl sonra bile ‘ İyi ki okumuşum’ diyeceğim bu kitabın en çok etkilendiğim o son cümlelerini yazarak bitiriyorum.

            ‘Basit çocuk ruhunda derinden derine bir şeyler değişiyordu: Hayata dair, hani içinde hepimizin bazen neşeli, bazen kederli köleler olduğumuz hayata dair, bazı gerçekleri kavramaya başladığını hissediyordu.’